We zijn gewend om samen te eten. ’s Morgens de dag te beginnen aan de ontbijttafel en ’s avonds tijdens de maaltijd de werk- of schooldag met elkaar door te nemen. Zo ziet het er in veel gezinnen uit. Of misschien ben je wel gewend om dagelijks met z’n tweeën te eten. Ook feestelijke gebeurtenissen vieren we vaak samen rond een mooi gedekte tafel vol gezelligheid.
Maar als je iemand verloren bent, is dat er niet meer. Dan blijft die stoel aan tafel leeg.
Samen een maaltijd delen verbindt, dat we weten uit onderzoek.
Naar elkaars ervaringen luisteren, lucht op. En even niet hoeven uit te leggen hoe je je voelt, maar simpelweg omringd zijn door gelijkgestemden, kan gewoon fijn voelen.
Misschien herken je deze situatie wel. En probeer je, zo goed en zo kwaad als het gaat, te wennen aan de nieuwe omstandigheden waarin je je bevindt. Omdat er ook bij jou of jullie een lege stoel aan tafel staat.
Uit eigen ervaring weet ik hoe een lege stoel aan tafel voelt. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een manier om een nieuwe invulling te geven aan samen eten en het delen van verlieservaringen. Waarbij mensen elkaar kunnen ontmoeten. En plaats kunnen nemen op een lege stoel.
Ik organiseer maandelijkse themabijeenkomsten in een klein gezelschap onder de naam: TABLE D’EAUD. Het is een zelfbedachte naam, afgeleid van ‘table d’hôte’, wat letterlijk ‘gastentafel’ betekent.
Wil je een keer deelnemen? Alle informatie is te vinden op mijn website.
